daha iyi bir yol müziği olamaz nazarımda.
zira bırakıp her şeyi gitmek gibidir.

sadece kendini yanına alıp ne varsa sana ait, hepsini olduğu yerde bırakmak gibi..

2.20'ye kadar olan kısımda acı çektirir.
yaşadıklarının yükünü omuzunda hissederken, bükülür belin.
içinden bir uzun hava geçer sanki, hiç bitmeyecek gibi.

2.40'da artık kalmak ve gitmek arasındaki kısımdaki cebelleşmeyi yaşatır.
ruhun can çekişir.
ne olacağını bilemeyiş buna eklenir.
dinlerken elini ayağına dolaştırır insanın.

ve 3.04
işte yola revan olmuşsundur artık..

işte bu adam; tüm bunları bir kısa müziğin içinde yaşatır size.
alıp götürür, değiştirir, dönüştürür...
sonra 3.35'e geldiğinde, geri getirip en başa bırakır ruhunuzu.

öyle de bir büyüsü vardır.

bu adamın müziğini ayrı, o ezgiyi çalarken ki tutkusunu ayrı sevdim ben.
sadece bir enstrüman çalmak değil onunki.
o anı yaşıyor resmen.